یهود در قرآن

درس یهود شناسی در قرآن

 👈 قوم یهود از دشمنان دیرینه اسلام بوده و با پیامبر(ص) به جنگ برخاستند و با مشرکان و کفار قریش دست به توطئه های مختلفی زدند امروز نیز اسرائیل یکی از دشمنان سر سخت دنیای اسلام است صهیونیسم که همان یهودیان افراطی هستند کشور فلسطین را اشغال کرده و با کمک قدرتهای بزرگ از جمله آمریکا همواره در.حال توطئه در سرزمینهای اسلامی اند
👈 قرآن به کرات یهود را مذمت نموده و این قوم استکبار طلب را به خوبی معرفی می کند، در این مقاله ویژگیهای یهود را از منظر قرآن ذکر کرده ایم.
✅توجه به این نکته ضروری است که: باور نکنیم افرادی مثل راکفلر که یهودی صیهونیزم هستند با ایجاد بهداشت جهانی یا بانک جهانی و اکثر سازمان هایی که به اسم جهانی و خدمت به بشریت تأسیس شده اند، در پی خدمت به انسان ها باشند، بلکه ابتدا عقاید یهود صهیونیسم را که ثروت و رسانه جهان را در دست دارد با تحقیق و مطالعه نوشته هایی چون #تلمود که عقاید یهود صهیونیسم است بدست بیاوریم و سپس به سخنان برخی از این افراد در مورد سیطرۀ یهود بر جهان و مردم جهان واقف شویم تا بتوانیم هوشمندی خود را حفظ کرده و در دام سربازان آنها که روشنگری و رسیدن به واقعیات را متهم به داشتن توهم توطئه می کنند، نیفتاده و بدانیم مذمت قرآن حکیمانه است
👈در یک نگاه کلی آیات مربوط به یهود را می توان به دو گروه تقسیم نمود: الف) عقاید و باورهای یهود؛
 ب) کارشکنیها و فعالیتهای تخریبی علیه مسلمانان.

نفوذ به وسیله مدارس و دانشگاه

                      نفوذ به وسیلۀ مدارس و دانشگاه‌ها
این دومورد، شامل اموری چون: کتب درسی، مدیران، اساتید و دانشجویان غرب‌گرا، برنامه‌ها و سخنرانی‌های منحرف‌کننده و...نیز می‌شود. مدرسه و دانشگاه محل ساختن فکرهاست، ذهن و قلب دانشجو و خصوصاً دانش‌آموز، طبق فرمایش حضرت علی (ع)، همچون زمین آماده‌ای است که قابلیت پذیرش هر نوع بذری را دارد ، اینجاست که مربّی و کتاب همچون آب حیاتی جان تشنۀ مترّبی را سیراب می‌کنند و طبق میل خود، افکار، فرهنگ و آیندۀ آنان که همان آیندۀ بشریت است را می‌سازند. حال اگر منبع، یعنی استاد و کتاب، منبعی غیر الهی باشند، در آینده‌ای نه‌چندان دور مردمانی با تفکر سکولار و غیر الهی تربیت خواهند شد که فرهنگ اسلامی و دینی را تحجّر و عقب‌ماندگی می‌دانند و جایی برای خدا در تصمیم‌گیری‌ها و تصمیم سازی‌های خود قرار نمی‌دهند و اخلاق، آداب و زبانی را می‌آموزد که دشمن را هرچه سریع‌تر به اهداف خود می‌رساند و دشمن خود به این ابزار اعتراف دارد چنان‌که «اسپنسر» فیلسوف معروف انگلیسی می‌گوید: «اخلاق، آداب، زبان و تمدّن خود را به مستملکات خود بیاموزید و آنان را به حال خود واگذارید که همیشه از شما خواهند بود ». می‌دانیم که محل اصلی آموزش انسان‌ها، مدارس و دانشگاه است که اگر از اهداف اسلامی منحرف‌شده و به آموزشگاه فرهنگ بیگانه تبدیل شوند، برای همیشه ذلّت و استعمار را برای خود و جامعۀ به بار خواهند آورد، لذا آموزش زبان غرب هم با این افراط که مشاهده می‌شود، از ابزار نفوذ فرهنگی است تا علقۀ مردمان را با اصالت و منابع دینی خود قطع نمایند، نه اینکه علوم خود را به دیگران بدهند، و دشمن خود به این امر معترف است.

موارد ابزار نفوذ فرهنگی

                    موارد ابزار نفوذ فرهنگی
    رسانه
رسانه عبارت است از هر ابزاری برای برقراری ارتباطات و رساندن پیام، یعنی رسانه حامل یا "واسط" پیام است . و ابزارهایی همچون ماهواره، تلویزیون، رادیو، تلفن همراه و شبکه‌های اجتماعی و خبرگزاری‌ها و سایت‌های اینترنتی و... از مصادیق رسانه به شمار می‌روند. امروزه فقط 246 پایگاه اینترنتی با 531 میلیون صفحه در راستای براندازی نرم جمهوری اسلامی فعالیت می‌کنند . رسانه به‌اندازه‌ای در ساختن و نظم دهی افکار مهم است که «والتری سین» دانشمند آمریکایی دراین‌باره می‌گوید:

ربا خواری و تسلط دشمنان خداوند و دین بر مردم مسلمان

ربا خواری و تسلط دشمنان خداوند و دین بر مردم مسلمان:

علامه طبابایی در تفسیر المیزان در ذیل آیات279  سوره بقره «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِیَ مِنَ الرِّبَا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ ۖ وَإِنْ تُبْتُمْ فَلَکُمْ رُءُوسُ أَمْوَالِکُمْ لَا تَظْلِمُونَ وَلَا تُظْلَمُونَ» و چند ایه بعدی که در مورد رباخواری می باشند می فرماید :در قران خداوند هیچ یک از محرمات را به شدتی که ربا و تسلط دشمنان دین بر مسلمین را نهی کرده است .نهی نکرده و شدیدترین نهی در مورد این دو عمل میباشد،حتی از قتل هم نهی انها شدید تر است چرا که در قتل یک شخص یا چند خانواده داغ دار می شوند ولی ربا بنیان اقتصادی و اجتماعی جامعه را می شکند و نابود می کند وتسلط دشمنان دین نیز دین خدا را نابود میکند و شیوع ظلم می شودو...،لذا شدیدترین نهی در قران برای این دو مورد می باشد چرا که

ابزار نفوذ فرهنگی

ابزار نفوذ
بی‌تردید دشمن برای دست‌یازی به اهداف خود نیازمند ابزاری است که بتواند با صرف کمترین هزینه و زمان به مطلوب خود برسد و ازآنجاکه محور اصلی نفوذ، «قانع کردن» در حوزه فکر و «ایجاد جاذبه» در حوزه قلب و نفس می‌باشد، یعنی همان کاری که شیطان انجام می‌دهد و قرآن کریم از آن با تعبیر «یمنّیهم»  یادکرده است، بنابراین نیازمند ابزارهایی است که بتواند در فکر و قلب مردم و مسئولین تأثیر بگذارد، لذا از دو راهبرد سکولاریزاسیون  برای هویت زدایی و دین زدایی، در حوزۀ تفکر و اندلسیزاسیون برای شهوت‌رانی و لذّت جویی بی حدّ و حصر در حوزۀ قلب و عمل بهره می‌گیرد که استفاده از این ابزارها توسط دشمن مسبوق به سابقه بوده، همچون مشاهدات شیخ محمدرضا زنجانی که دربارۀ ترویج فرهنگ ابتذال توسط انگلیس در زمان ناصرالدین‌شاه چنین می‌گوید: «در هر بلدی، چندین تئاتر و فاحشه‌خانه تأسیس کرده‌اند و جمعی از زنان بدکاره به ایران آمده‌اند و هرروز فوجی از مسلمین را به سمت خود می‌کشند و مالشان که سهل است، عقل و دینشان را می‌ربایند، در هر شهر و شهرستانی خاصه در تهران، رسماً بااطلاع دولت، مبلغان مسیحی در کمال اقتدار و استقلال در پی صید مسلمین دام‌ها افکنده و چندین کلیسا و مدارس و معبدها بناکرده‌اند...فرنگیان بیش از 200 هزار نفر به ایران هجوم آورده‌اند؛ و بالجمله آن درجه از انحطاط و ضعفی که اسلام و اسلامیان را در این قرن روی‌داده و آن طرحی که خارجیان برای استثمار ایران ریخته بودند، اگر لطف الهی نبود، هرآینه عن‌قریب اسمی از ایران و اسلام به‌جا نمانده بود و بالمرة محو می‌گشت ».

 

علم غیب اهل البیت

علم غیب اهل البیت ع

علم غیب اهل البیت ع سند فقهی نیست و فقه که افعال و تکلیف مکلفین را بیان میکند،مستند به ظواهر آیات و روایات وعقل میباشد نه به علم غیب و لذا اگر امامی به موضوعی علم غیب داشت ،این علم غیب او را مکلف نمیکند که به متعلق علم غیبش عمل کند و چه بسا که نباید هم بکند چرا که او مامور به ظاهر است و باید با مردم مثل آنها و به طور عادی رفتار نماید وگرنه آبرویی برای کسی نمی ماند، چرا که آنها اعمال و نیات مارا می دانند و اگر قرار باشد بگویند که دیگر اختیاری برای بشر نمیماند،لذاست که امامان ما با وجود علم به شهادت،به مصاف آن رفته اند،چرا که آنها مامور به ظاهرهستند،یعنی مامورند و وظیفه دارند وبر آنها واجب است که طبق واجب عمل کنند و طبق علم غیب عمل ننمایند مگر الهام و اذن و دستور الهی در میان باشد،مثل پیامبر ص که فرمودند من در محکمه با اینکه میدانم حق با چه کسی است و باطل کیست،لکن انما، (یعنی فقط و فقط) اقضی بینکم بالبینات و الایمان،ولذا اگر طبق بینه و قسم به نفع کسی شهادت کردم،یعنی بر طبق مستندات ارائه شده از شما،و حق به ناحق رسید،او در ظاهر گرچه برنده شده است ولی نمیتواند حق دیگری را ببرد و بگوید که من از دست خود پیامبرص گرفته ام، چرا که این آتشی است که او دارد میبرد.ویا مثل انجایی که یکی از صحابه و افسران ایشان شهید شدند که مردم سوال کردند که یا رسول الله آیا ما به شما تسلیت بگوییم یا تبریک؟تبریک برای شهادت و تسلیت برای از دست دادان چنین یاورانی؟ که پیامبر ص فرمودند:به من تسلیت بگویید چرا که او بدهی داشت و ذمه اش مشغول بود، و من می دانستم لکن من که نمیتوانم بگویم و ابروی دیگران را ببرم و...ویا مثل نامه حضرت علی ع به ابن منذر،که حضرت نوشتند من خیال می کردم که شما مثل پدرتان که آدم خوبی بود خوب هستید و لذا شما را به کارگزاری منصوب کردم لکن شما چنان نبوده اید که این را حضرت از قبل هم میداند ولی او باید بر طبق ظاهر و ادله ظاهری که مردم هم میتوانند آن را اقامه کنند و یا بپذیرند،رفتار نموده و حکم کنندویا مثل علم امام حسین و سایر ائمه به شهادت خودشان،که وقتی حل شد که علم غیب سند فقهی نیست،همه این سوالات حل میشوند.

برگرفته از مباحث حضرت علامه جوادی آملی(حفظه الله)

عظمت زن در مادر شدن است

وقتی آرمان ها تغییر کند و خودنمایی ارزش شود و نفس بشر به جای خدای خالق، حاکم شود و شخص تبدیل به « من اتخذ الهه هواه» گردد، قطعا دختری که قرار بود مظهر خالقیت خداوند باشد و هزار هزار توصیه آیات و روایات در مورد حفظ حقوق و ارزش و کرامت او نازل شده است، برای درآوردن ثمن بخسی که هزینه آرایشش را تأمین کند، خود را در مقابل هر مرد هوس باز و خائنی ظاهر می کند و حاضر می شود اتاق او را تی هم بکشد...

 

بخشی از صحبت های حضرت علامه جوادی آملی را در درس خارج تفسیر سوره مبارکه یس مطالعه می کنیم:

سیاری از دخترها و خواهران ما در نظام کنونی نمی‌دانند که عظمت زن در مادر شدن است که او بتواند فرزند تربیت کند، دانشمند تربیت کند، عالِم و دانشمند شود، برای اینکه فرزندانِ دانشمند تربیت کنند.

🔸وگرنه کارمند شدن و وارد جامعه شدن و اینها، این کاری است که از هر مردی ساخته است.

🔸آن کاری که از زن ساخته است، از عظمت زن، از اینکه او باید مظهر خالقیّت ذات اقدس الهی باشد آن کار اساسی زن‌هاست ... که امیدواریم ـ ان‌شاءالله ـ برای نسل آینده و اینکه این خواهران ما، دختران ما، زن‌های جامعه بدانند عظمت زن در مادر شدن است.

🔸این نقص نیست که بگویند ما برای کهنه شستن نیامدیم! خیر، کهنه شستن ممکن است کسی کارگر بگیرد، اما مادر شدن عظمت است.

🔸در خود روایات هم دارد ملاحظه فرمودید کسی آمده گفت من فلان گناهی کردم می‌خواهم پاک شوم، حضرت فرمود مادر داری که مثلاً به مادر احسان کنی تا آن لغزش‌هایت بخشوده شود؟

🔸عرض کرد نه، به رحمت ایزدی رفت؛ گفت خاله داری؟ عرض کرد بله؛ گفت به خاله‌ات هم اگر احترام کنی کارِ مادر است.

🔸این عظمت مادر، این مقام شامخ مادری، این صبغه ملکوتی است.

🔸فرمود نکاح سنّت ماست، اگر کسی این کار را بکند نصف دینش را حفظ کرده؛ می‌بینید تفاوت ره از کجاست تا کجا!؛ این نکاح را با چشم فرشته‌ها دارد می‌بیند نه نکاح را به عنوان اجتماع مذکر و مؤنث.

🔸این نظام اسلامی آمده زن‌ها را آزاد کرده؛ آزادی این است که تحصیل آزاد است، کمالات آزاد است؛ اما تحصیل برای اینکه مادرِ خوب شود و بتواند فرزندانِ دانشمند تربیت کند.

🔸این نقص نیست و جامعه به لطف الهی باید طوری باشد که این کشور از هر نظر آماده باشد برای ظهور مبارک حضرت و این نظام را حفظ کند از هر خطری و ـ ان‌شاءالله ـ سالماً تحویل وجود مبارک حضرت بدهد داشتن فرزندان و جوانان با ایمان است.

 

مالکیت پدر بر فرزند

آیا پدر مطلقا بر مال و جان فرزند خود مالکیت دارد؟!

 

به دنبال قضیه قتل دختری که چندی پیش توسط پدرش اتفاق افتاد، اخیراً مطلبی پیرامون «حکم عدم قصاص پدر در صورت قتل فرزندش»، از سوی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در رسانه‌ها منتشر شده است که باید عرض کنیم؛

این مطلب کاملاً غیر صحیح است و تعجب این است که چرا یک مسئول رسمی در نظام جمهوری اسلامی نسبت غیر صحیح به فقه و فقها می‌دهد. البته نظایری هم از افراد دیگر از اول انقلاب تا حالا داشته‌ایم و متأسفانه این مشکل هنوز هم وجود دارد، مسئولیت‌هایی را به افراد می‌دهند و این افراد اظهارنظرهایی می‌کنند که صلاحیت آن را ندارند. تعبیری که از ایشان در رسانه‌ها پخش شده خیلی ناراحت‌کننده بود.

این تعبیر که «برخی از فقها قائل به مالکیت پدر بر فرزند هستند، در نتیجه پدر می‌تواند هر کاری که بخواهد با فرزند انجام دهد، با مال فرزندش معامله کند و حتی اگر به قتلش هم برساند مانعی ندارد»، بعد هم می‌گوید «این یک برداشت فقهی است که برخی از فقها قائل‌اند اما ریشه قرآنی ندارد».

هر دو مطلب ایشان کاملاً ناصحیح است و غیر مطابق با میزان صحیح فقهی و اجتهادی است، چراکه اولاً:

نفوذ فرهنگی

نفوذ فرهنگی
«ﻧﻔﻮذ»[1] در لغت به ﻣﻌنای فرورفتن در چیزی، تأثیر گذاشتن بر کسی و راه یافتن پنهانی درجایی یا گروهی معنا شده است[2]؛ و در اصطلاح، عبارت از اعمالی است که مستقیم یا غیرمستقیم باعث تغییر در رفتار یا نظرات دیگران می‌شود[3] و گاه به اﻋمال ﻗﺪرت اجتماﻋﯽ اﻓﺮاد یا گروها، برای تغییر نگرش‌ها و رﻓتار دیگران تعریف می‌شود[4]. ﻧﻔﻮذ فرهنگی را ﻧﯿﺰ به توان اﻓﺮاد برای تﺤت تأثﯿﺮ ﻗﺮار دادن دیگران[5] و توانایی شکل‌دهی ترجیحات آنان تعریف کرده‌اند.[6]
رهبری می‌فرمایند: «نفوذ فرهنگی» عبارت است از تغییر باورها، تغییر آرمان‌ها، تغییر نگاه‌ها، تغییر سبک زندگی؛ کاری کنند که این شخصی که مورد نفوذ قرارگرفته است، تحت تأثیر نفوذ قرارگرفته، همان چیزی را فکر کند که آن آمریکایی فکر می‌کند؛ یعنی کاری کنند که شما همان جوری نگاه کنی به مسئله که یک آمریکایی نگاه می‌کند[7].

امامت انتصابی است یا اننتخابی؟

مسأله امامت در شیعه:

مسأله امامت در مکتب شیعه کلامی است نه فقهی زیرا مسأله‏ای که موضوع آن صفت یا فعل خداست کلامی است و مسأله‏ای که موضوع آن فعل مکلف است فقهی. در مذهب شیعه نصب امام و تعیین آن فعل خداوند است. لذا کلامی و از اصول در مقابل فروع به شمار می‏رود.هرچند پذیرش آن بر مردم واجب است و از این منظر فقهی است چنانچه خواهد آمد

غرض آنکه :

1. آنچه به ذات اقدس الهی، صفات و افعال او مربوط می‏شود (اصول دین یا مذهب).

2. اموری که به اعمال و تکالیف انسان باز می‏گردد (فروع دین).

 

امامت از مسائل کلامی و اصول دین به شمار می‏آید؛ امّا دیگران آن را از مسائل فقهی و جزو فروع می‏شمارند. آنان لزوم عصمت امام را باور نداشته و او را چونان رهبران عادی می‏دانند که منصب خویش را از انتخاب مردم به دست می‏آورد نه از نصب الهی، از این‏رو آن را از اصول ندانسته و در فقه از امامت گفت‏وگو می‏کنند و اگر در علم کلام از امامت سخن می‏گویند، برای نفی کلامی بودن آن است.